De strijd om het laatste raketje

16 september 2020 | Dit is Spruit | Tags:

het laatste raketje

Het was een woensdagmiddag in juni en de temperatuur steeg naar boven de 30 graden. Ondanks het koelsysteem in de ruimte was het zweten geblazen. Op zo’n middag is er één lichtpuntje aan het einde van de hete tunnel: een doos zoete, felgekleurde raketjes in de vriezer. Totdat bleek dat er nog maar één ijsje in de doos zat…

De onverwachte teleurstelling

Van hard werken krijg je het warm, zeker wanneer je dat doet met een flinke dosis passie. Gedurende de dag loopt de temperatuur in het kantoor langzaam op en hoewel dit nog weleens verschilt, zaten we allemaal op één lijn: “het is tijd voor ijs!” Enthousiast liep ik naar de vriezer om mijn hardwerkende collega’s – en mezelf natuurlijk – te trakteren op een raketje. Terwijl ik de vriezer open bekruipt me de twijfel “zouden we er nog genoeg hebben?” Niet uit het veld geslagen en vol goede moed opende ik de lade en daarna de doos. Mijn twijfel bleek juist: in de doos zat één enkel ijsje. Pak ik hem stiekem terwijl ik naar de wc ga om hem snel op te eten? Nee, dat zou onethisch zijn. Teleurgesteld breng ik het slechte nieuws aan de verhitte collega’s.

Lichtelijk teleurgesteld kwamen we tot de conclusie dat we in ieder geval nog appels hadden liggen. Dan maar een lekker fris appeltje, want na kort beraad bleek een tripje naar de supermarkt in deze hitte geen aantrekkelijke optie.

Wat nu?

Toch konden we dat raketje in de vriezer niet helemaal loslaten. Dat bleek ook uit het idee van Frederik om het uit te vechten in een ouderwets potje steen, papier, schaar. Die strijd ging ik maar al te graag aan. Lichtelijk zenuwachtig, met klamme handjes barstte de strijd los. De spanning was om te snijden, een ijzig briesje betrok het kantoor (dat was dan weer prettig); totdat mijn hand een steen vormde, terwijl die van Frederik veranderde in een lullige schaar. Ik won!

Een aantal vrolijke minuten later zat ik te genieten van een heerlijk koud, zoet en kleurrijk ijsje, met wat jaloerse collega’s om me heen. Wat kan het leven soms mooi zijn.

steen papier schaar
Over de auteur
Floor Bindels

Floor Bindels

Wordt ontzettend enthousiast van goed toegepaste copywriting, slechte grappen en GIFs die on point zijn. Altijd in voor (Brabantse) gezelligheid, maar zeker niet vies van een beetje hard werken.